Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΩΝ ΕΠΙΤΟΚΙΩΝ

Στεγαστικά δάνεια. Σταθερό ή κυμαινόμενο επιτόκιο? Ξένο νόμιμα ή ευρώ?

Ο πανικός είναι κακός σύμβουλος και στις αποφάσεις για τη λήψη δανείου. Ειδικά όταν αυτό είναι στεγαστικό διότι έχει μεγαλύτερη διάρκεια, σε σχέση με ένα καταναλωτικό. Η ανοδική τάση των ευρωπαϊκών επιτοκίων επανέφεραν στο προσκήνιο στεγαστικά δάνεια σε ξένο νόμισμα που έχουν χαμηλότερο επιτόκιο. Επίσης και το ερώτημα: σταθερό ή κυμαινόμενο επιτόκιο;

Εξειδικευμένα τραπεζικά στελέχη συμβουλεύουν τα εξής:

Πρώτον, η λήψη ενός στεγαστικού δανείου σε ξένο νόμισμα ενέχει μεγάλο ρίσκο. Ο δανειολήπτης σε ξένο νόμισμα αναλαμβάνει συναλλαγματικό κίνδυνο για πολλά χρόνια, χωρίς να έχει πάντα τη δυνατότητα αντιστάθμισης του κινδύνου αυτού. Ακόμα και στις επιχειρήσεις, η απόφαση για δάνειο σε ξένο νόμισμα λαμβάνεται με ιδιαίτερη προσοχή, είναι συνήθως βραχυπρόθεσμα και γίνεται πρόληψη αντιστάθμισης κινδύνου.

Η αντιστάθμιση γίνεται είτε με κάποιο παράγωγο προϊόν, είτε με ένα κομμάτι του τζίρου της επιχείρησης που προέρχεται από ξένο νόμισμα. Παράδειγμα αποτελεί μία εξαγωγική επιχείρηση στις ΗΠΑ.

Δεύτερον, η απόφαση για λήψη στεγαστικού δανείου σε ευρώ ή ξένο νόμισμα με σταθερό ή με κυμαινόμενο επιτόκιο, εξαρτάται από τις τάσεις που αναμένονται.

Για παράδειγμα, σήμερα το επιτόκιο του ευρώ είναι στο 4%. Πόσο ακόμα μπορεί να αυξηθεί στα επόμενα χρόνια. Με σιγουριά δεν μπορεί να απαντήσει κανείς.

Ομως, αναλύοντας τις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες καμπύλες επιτοκίων από τη χρηματαγορά και την κεφαλαιαγορά (ομόλογα), τα dealing room των τραπεζών καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η κορυφή φαίνεται να είναι κοντά στο 4,80%.

Μάλιστα το πιο πιθανό είναι να σταματήσει η άνοδος στο 4,50%. Επομένως, όποιος λάβει σήμερα στεγαστικό δάνειο σε ευρώ με κυμαινόμενο επιτόκιο και εφόσον επαληθευτεί η πρόβλεψη αυτή, αναλαμβάνει ένα ρίσκο και κόστος να αυξηθεί το επιτόκιο κατά 0,80 της μονάδας. Επίσης, θα έχει το πλεονέκτημα να κερδίσει από την κάθοδο των επιτοκίων που θα ακολουθήσει. Οποιος λάβει δάνειο με σταθερό επιτόκιο θα έχει το κεφάλι του ήσυχο, αλλά θα πληρώνει επιτόκιο περίπου 5% μέχρι τη λήξη του.

Τέλος, όποιος εξετάσει τη λήψη στεγαστικού δανείου σε ξένο νόμισμα θα πρέπει η διαφορά επιτοκίων να μην είναι μεγαλύτερη από την ανατίμηση του ξένου νομίσματος. Δηλαδή όποιος πάρει σε ξένο νόμισμα με επιτόκιο σήμερα 2%, τον συμφέρει μόνο εάν η ανατίμηση δεν ξεπεράσει το 2,8% (2% από τη διαφορά με το ευρώ και 0,8% από την αναμενόμενη άνοδο των επιτοκίων του ευρώ). Ποιος το διασφαλίζει αυτό για τα επόμενα 10 ή 20 χρόνια ενός στεγαστικού δανείου;

Τρίτον, δεν παίζει ρόλο τι δόση πληρώνουμε τώρα για ένα δάνειο, αλλά τι κόστος και τι κίνδυνο έχει κάθε φορά το υπόλοιπο προς αποπληρωμή κεφάλαιο και για πόσα χρόνια. Για παράδειγμα, η λήψη στεγαστικού δανείου σε γιεν έχει μικρή μηνιαία δόση λόγω του χαμηλού επιτοκίου.

Ομως, ύστερα από έναν χρόνο το υπόλοιπο του δανείου παραμένει σχεδόν αμετάβλητο και αυτό υπόκειται μέχρι τη λήξη του σε συναλλαγματικό κίνδυνο.

Τέταρτον, ο δανειολήπτης δεν πρέπει να απορρίπτει τα στεγαστικά δάνεια σε ξένο νόμισμα. Μπορεί να τα προτιμήσει σήμερα διότι συμφέρουν από πλευράς επιτοκίου και ισοτιμίας. Πρέπει όμως να έχει τη δυνατότητα να μετατρέψει ανά πάσα στιγμή το υπόλοιπο προς αποπληρωμή κεφάλαιο σε ευρώ.

Το άρθρο αυτό είναι του Λεωνίδα Στεργίου και έχει ληφθεί από την εφημερίδα «Καθημερινή» φύλλο 16-6-2007