ΠΩΣ ΚΙΝΕΙΤΑΙ Η ΑΓΟΡΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Συνέντευξη του Προέδρου της ΕΝΙΔΑΝΗ κ. Κώστα Αράπογλου δικηγόρου στην εφημερίδα Νέα Κρήτη στις 9-1-2008

Προσδοκίες για ώθηση της "παγωμένης" αγοράς και μια νέα ίσως στροφή των επενδυτικών κινήσεων προς την κατεύθυνση της αγοράς ακινήτων φαίνεται ότι γεννά σε τοπικό επίπεδο η φορολογική αναρύθμιση της κυβέρνησης στο χώρο της ακίνητης περιουσίας.

Πρόκειται, όπως ανέφερε στη "Ν.Κ." ο πρόεδρος της Ένωσης Ιδιοκτητών Ακινήτων νομού Ηρακλείου κ. Κώστας Αράπογλου, για «μια δέσμη μέτρων τα οποία έρχονται να αλλάξουν ριζικά τη φιλοσοφία του φορολογικού συστήματος προς τη σωστή κατεύθυνση για τους ίδιους τους πολίτες».

Σκιαγραφώντας μάλιστα το νέο τοπίο, όπως διαμορφώνεται με την ισχύ των νέων μέτρων, ο ίδιος στάθηκε στην αποδέσμευση πλέον των οικογενειών από το "βραχνά" της καταβολής μεγάλων ποσών για τους φόρους κληρονομιάς, υπογραμμίζοντας ότι «ως Ένωση βλέπουμε θετικά τα νέα μέτρα. Η μεγάλη καινοτομία εντοπίζεται στο γεγονός πως περιορίζεται ο φόρος κληρονομιάς για τους στενούς συγγενείς στο 1%, όπως και ο φόρος γονικής παροχής.

Με τον τρόπο αυτό ανακουφίζονται οι οικογένειες, οι οποίες μέχρι τώρα καλούνταν να καταβάλουν πολύ μεγάλα ποσά για το φόρο κληρονομιάς, αναγκαζόμενοι μάλιστα συχνά να καταφεύγουν και στη ρευστοποίηση ακινήτων, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στα ποσά αυτά».

Σύμφωνα με τον ίδιο, πέρα από το οικονομικό καθαρά σκέλος της υπόθεσης, η εφαρμογή των νέων μέτρων θα συνοδευτεί και από μεγάλες αλλαγές στις κοινωνικές πλέον συνήθειες των ίδιων των Ελλήνων, ακολουθώντας τα βήματα των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Όπως εξήγησε, «μέχρι σήμερα ο κάθε γονιός προσπαθούσε να μεταβιβάσει την ακίνητη περιουσία στα παιδιά όσο καιρό βρισκόταν εν ζωή. Από ’δω και πέρα, όμως, απαλλάσσεται από το άγχος αυτό, καθώς δε θα υπάρχει ουσιαστικά διαφορά με τη μεταβίβαση μέσω διαθήκης μετά θάνατον, και υπό την έννοια αυτή μπορούμε να μιλήσουμε για μια αλλαγή συνηθειών και εναρμόνιση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, όπου η ακίνητη περιουσία περνά στα παιδιά μετά το θάνατο των γονιών τους».

Η φορολογική αναρύθμιση της κυβέρνησης στο χώρο της ακίνητης περιουσίας φαίνεται να βρίσκει την τοπική αγορά σε μια κατάσταση έντονης ύφεσης, όπου στο σκηνικό κυριαρχούν το "πάγωμα" των τιμών, η σημαντική μείωση των αγοραπωλησιών στα διαμερίσματα, αλλά και τα φθηνά ενοίκια για κατοικίες και επαγγελματικά γραφεία. Πρόκειται, όπως τονίζουν οι κύκλοι της τοπικής αγοράς, για «μια άκρως κατάλληλη περίοδο για να αγοράσει κανείς διαμέρισμα για την πρώτη κατοικία του». Πώς καταγράφεται η εικόνα τη στιγμή αυτή;

Όπως ανέφερε ο κ. Αράπογλου, με δύο βασικές παραμέτρους: την πληθώρα διαμερισμάτων και την έλλειψη αγοραστικού κοινού, που έχει ως αποτέλεσμα οι τιμές πώλησης των διαμερισμάτων να παραμένουν καθηλωμένες.

«Οι προσδοκίες αναφορικά με τις επενδύσεις σε διαμερίσματα έχουν αποδειχτεί, δίχως καμία πλέον αμφιβολία, όνειρα θερινής νυκτός. Όσοι ιδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας επένδυσαν στην κατεύθυνση αυτή, και κυρίως στα μεγάλης έκτασης διαμερίσματα οικογενειακού τύπου, τα βλέπουν τώρα να παραμένουν ξενοίκιαστα, καθώς έχει συρρικνωθεί τα τελευταία δύο χρόνια σημαντικά ο αριθμός των ενοικιαστών, από τους οποίους ένα πολύ μεγάλο ποσοστό πέρασε, λόγω της εύκολης πρόσβασης στον τραπεζικό δανεισμό, στην κατηγορία των ιδιοκτητών», υπογράμμισε ο κ. Αράπογλου, αποτυπώνοντας την εικόνα της αγοράς.

Αναζητώντας κανείς τα αίτια της επίμονης αυτής ύφεσης, δεν μπορεί παρά να σταθεί, όπως τόνισε ο πρόεδρος της Ένωσης Ιδιοκτητών Ακινήτων, στην τεχνητή "υπερθέρμανση" που δημιουργήθηκε στην αγορά στα τέλη του 2005, ενόψει της επιβολής τότε του ΦΠΑ στις νεόδμητες οικοδομές από την 1η Ιανουαρίου του 2006. «Η βιασύνη πολλών Ηρακλειωτών», πρόσθεσε ο κ. Αράπογλου, «να αγοράσουν νεόδμητη κατοικία, θέλοντας να προλάβουν τότε την επιβολή ΦΠΑ, οδήγησε αναπόφευκτα λίγους μήνες μετά σε ένα τρομακτικό έλλειμμα αγοραστών, το οποίο είχε ένα τρομακτικά αρνητικό αντίκτυπο στις τάξεις των εργολάβων, οι οποίοι είδαν τις αρχικές προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί, με συνέπεια οι ίδιοι να ανοιχτούν χτίζοντας πολλές οικοδομές, να διαψεύδονται κατόπιν οικτρά. Αυτό είχε σαν συνέπεια τώρα οι ίδιοι να επιχειρούν να μειώσουν αισθητά το εργολαβικό κέρδος, προκειμένου να δελεάσουν έτσι, μιας και το κόστος κατασκευής άλλά και των οικοπέδων έχουν παραμείνει σταθερά, τον κόσμο, αλλά και να στρέφονται συνάμα σε περιοχές εκτός κέντρου της πόλης.